Zekhaber

Uçakla seyahat, çoğu zaman huzurlu bir yolculuk olmasına rağmen, beklenmedik durumlarla dolu bir deneyim haline dönüşebilir. Son uçuşumda, yanımda oturan yedi yaşındaki bir çocuğun sürekli koltuğuma vurması, bu deneyimi daha da unutulmaz kıldı. Çocuğun neşesi, bir yerden sonra sabrımı zorlayıcı bir hal aldı. Ebeveynlerinin yanındaki umutsuz bakışları arasında, çocuğun enerjisini nasıl yönlendirebileceğimi düşündüm. İçimde bir mücadele varken, onu sakinleştirmek için ne yapabileceğimi sorguluyordum. Bu durumda, sadece kendi konforumun ötesinde bir bağ kurmak gerektiğini fark ettim; belki de biraz empati ve yaratıcılık, bu anı daha keyifli kılabilirdi.

 Hikaye’nin devamını okumak için sonraki sayfaya geçiniz…