Zekhaber

Mahkeme salonunun ağır havası, suçlu bir polis memurunun son bir kez görmek istediği dostuyla buluşmak için duyduğu özlemle dolup taşarken, gözler bütün dikkatini alana çevrildi. Beklenen an geldiğinde, kapı ağır ağır açıldı ve içeriye bir Almanya çoban köpeği girdi; tüyleri parlak, bakışları sadık ve sevgi doluydu. Polis memurunun gözleri, köpeğinin her zamanki gibi neşeli bir şekilde odanın ortasına doğru koştuğunu görünce doldu. O an, salondaki herkesin kalbinde bir şeylerin yerinden oynadığını hissetmek mümkündü; çünkü bu, yalnızca bir hayvanın, bir insanın hayatındaki derin yerini simgelemekle kalmıyor, aynı zamanda kaybedilen onurun ve dostluğun sembolü haline geliyordu. Köpek, mahkumun yanına geldiğinde, tüm zorlu anların ve geçirdikleri zamanların anıları gözlerde canlanırken, gerçek bir sıcaklık yayıldı. Salondaki herkes, bu sahnenin sıradan bir mahkeme davasının ötesinde bir hikaye anlattığını anlamaya başladı. Devamını okumak için diğer sayfaya gecebilirsiniz..