Zekhaber

Eski helikopterin yanında dururken, zamanın ne kadar acımasız olabileceğini düşündüm. Bir zamanlar havada süzülen, insanların hayatlarını kurtaran cesur bir makineydi; şimdi ise sadece geçmişin anılarını taşıyan bir kalıntıydı. Doğa, bu metal yığını yavaş yavaş sahiplenmiş, yine de bizlere unutulmaz bir ders vermişti: İnsanoğlu ne kadar güçlü olursa olsun, doğanın gücü karşısında her zaman bir yerlerde kaybolur. Gözlerim, helikopterin paslanmış yapısında kayarken, hayatın döngüsündeki yerimizi sorgulamaya başladım. Belki de yaşadığımız her an, bizden sonra bir kalıntı bırakacak; belki de bir gün başkaları, bizimle birlikte yaşananları keşfedecek. Ormandan dönerken, hayatta kalmanın sadece fiziksel bir mücadele değil, aynı zamanda geçmişle yüzleşme ve geleceği anlama çabası olduğunu anladım. Her şey geçmişten gelen bir hikaye; bizler sadece bu hikayelerin sayfalarını çeviren okuyucularız.