Zekhaber

Bir saat sonra, lokantanın kapısından içeriye giren bir grup genç, o zorbalığın kurbanı olan kızı tanıdıklarında bir anda duraksadı. Gözleri, alaycı ifadelerden merak ve endişeye dönüştü. Bütün o alaycı söylemler, bir anlık bir düşünceyle yerini empatiye bırakmıştı. O an, o gençlerin kalplerinde bir kıvılcım yandı; belki de daha önce fark etmedikleri bir gerçeği keşfetmişlerdi. Engelli birinin yaşadığı zorluklar, aslında herkesin başına gelebilecek bir durumdu ve bu farkındalık, içsel bir değişimi tetikledi. Kendilerini ne kadar güçlü hissetseler de, hayatın ne kadar kırılgan olduğunu anladılar. O lokantada, sadece bir saatlik bir süre zarfında, insanlar arasında kurulan bu görünmez bağ, kalplerinde bir umudun filizlenmesine neden oldu. Evet, zorbalığın laneti bir anda kaybolmuş gibi görünüyordu; ama asıl dönüşüm, o an başlayan merhametle, geleceğe dair umutlarının yeniden yeşermesiyle gerçekleşti.