Zekhaber

Kamyon şoförü neredeyse hiç yaralanmadı ve hemen dışarı fırladı. Kadının çığlığını duydu, araca baktı ve kadının nefes almakta zorlandığını gördü. Yüzü solgundu, elleri titriyordu, emniyet kemeri bedenine gömülmüştü.
Onu hurdaya dönmüş arabadan çıkardı ve hemen ambulansı aradı. Yolda büyük bir kaza var… kadın hamile, durumu kötü, acil!
— Ekip yola çıktı ama trafik var… en az otuz dakika, diye yanıtladılar.
Kadın acıyla inliyordu, karnını tutuyordu, nefesi düzensizleşiyordu. Adam bekleyemeyeceklerini anladı. Bunun üzerine ambulansa doğru yürümeye karar verdi.
Hızlı adımlarla, neredeyse koşarak ilerledi. Kadın inliyor, omzuna tutunuyor, ağlıyordu.
Sonunda yoğun trafikte ilerlemeye çalışan ambulansın ışıklarını gördü. Ambulansa koştu, kadını sağlık ekibine teslim etti ve bildiği her şeyi anlattı. Doktorlar kadını alıp götürdüler ve adam yolun ortasında yorgunluktan ve şoktan nefes nefese kaldı. Her şeyin bittiğini sandı.
O iki hayat kurtarmıştı. Annenin ve bebeğin hayatını.
Ama ertesi gün polis kapısını çaldı.
— Hamile bir kadını kaçırmakla suçlanıyorsunuz, dedi memur. — Söylemek istediğiniz bir şey var mı?
Adam dona kaldı.
— Kaçırmak mı? Ben onu kurtardım! Ne diyorsunuz siz?
Ve o anda adam korkunç bir gerçeği öğrendi Memur, kadının kocası tarafından verilen dilekçeyi gösterdi. Orada “bilinmeyen bir erkeğin kazadan faydalanarak kadını alıp bilinmeyen bir yere götürdüğü” yazıyordu.
Adamın sırtından bir üşüme geçti.
— Bir dakika… kocası neden benim onu kaçırdığımı düşünüyor?
Polisler adamın doğru dürüst giyinmesine bile izin vermedi. Onu kelepçeyle evinden çıkardılar, komşular şaşkınlıkla bakıyordu. Adam sürekli aynı şeyi söylüyordu:
— Kimseyi kaçırmadım. Onu kurtardım. Yoldaki kamera kayıtlarına bakın! Doktorlarla konuşun!
Ama memurlar yalnızca soğuk bir şekilde cevap verdi:
— Dilekçe kocasından geldi. Şimdilik tek şüpheli sizsiniz.
Adam geceyi nezarethanede, ardından birkaç günü tutukevinde geçirdi. Kimse ona inanmadı. Polise göre o, “hamile bir kadını bilinmeyen bir yere götüren adamdı.”
Bu sırada gerçek yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladı.
Soruşturmacılar sonunda gerçeği öğrendi: Kadının kocası bir zorbaydı. Eşini dövüyor, her adımını kontrol ediyor, belgelerini elinden alıyor ve evde olup bitenleri kimseye anlatmasını yasaklıyordu.
O gün kadın ondan tamamen kaçmaya çalışıyordu. Bir arkadaşına gidiyordu ve orada saklanacaktı, fakat başaramadı — kaza meydana geldi.
Kocası onun hastanede olduğunu öğrenince hemen “kaçırılma” dilekçesi verdi. Amacı dikkatleri kendisinden uzaklaştırmak ve polis “suçluyu ararken” karısını geri almaktı. Gerçek kaçıran kendisiydi.
Kamyon şoförü serbest bırakıldı. Tutukevinden çıktığında bitkin, gözleri kızarmış haldeydi ve her şeyin sonunda bittiğine inanmakta zorlanıyordu.