Bay Çetin, bizim müdavimlerimizden biriydi. Her hafta gelir, abur cubur reyonunu talan ederdi. Maalesef, son zamanlarda sağlığı pek iyi görünmüyordu. Aşırı kiloları yüzünden nefes nefese kalır, zor yürürdü. Doktorlar sürekli uyarıyordu ama o, fast food’dan vazgeçemiyordu. Hemen 112’yi aradım, itfaiyeyi ve ambulansı çağırdım. O sırada, genç bir çalışanımız, Ali, deliğin kenarına çömelmiş, Bay Çetin’le konuşuyordu. Ona sakin olmasını, yardımın geleceğini söylüyordu. Ali’ye minnettarım. O panik anında bile soğukkanlılığını korudu. İtfaiye ekipleri geldiğinde, Bay Çetin’i yukarı çıkarmak epey zor oldu. Adamcağız o kadar kiloluydu ki, halatlarla falan uğraştılar. Neyse ki, ciddi bir yaralanması yoktu. Birkaç sıyrık ve morlukla kurtulmuştu. Ama o şoku atlatması kolay olmayacak. Olaydan sonra, marketi hemen boşalttık ve kapattık. Polisler geldi, inceleme yaptılar. Meğerse, marketin altında, yıllardır unutulmuş eski bir depo varmış. Zemin zamanla çürümüş ve Bay Çetin’in ağırlığını taşıyamamış. Adamcağız resmen zemini patlatmış! Şimdi, marketi tamir ettirmekle uğraşıyorum. Ama aklım hala Bay Çetin’de. Umarım en kısa zamanda iyileşir ve bu olaydan ders çıkarır. Bu olay, bana hayatın ne kadar acımasız olabileceğini bir kez daha gösterdi. Sağlığımıza dikkat etmezsek, vücudumuz bir gün isyan edebilir. O yüzden, kendimize iyi bakmak, sağlıklı beslenmek ve düzenli egzersiz yapmak gerekiyor. Umarım, bu olaydan sonra, Bay Çetin de hayatına yeni bir yön verir. Belki de bu bir uyarıdır, daha sağlıklı bir yaşam tarzına geçmesi için bir fırsattır. Kim bilir? Belki de bu olay, onun hayatını kurtarmıştır.”