Zekhaber

Küçük bir köyde, herkesin kalbinde derin bir hüzün vardı. Köyün en sevimli köpeği, sadık dostu olan sahibini kaybetmişti. Her sabah aynı yere oturup, uzaklara bakarak bekliyordu. Gözlerinde yaşlar, havlamasında ise kayıp bir sevginin acısı vardı. Köylüler, bu sadık dostun yasını tutmasını izlerken, aralarında fısıldaşmalar baş göstermeye başladı. “Acaba köpek, sahibinin ruhunu mu hissediyor?” diye düşündüler. Ancak, bir gün, veterinerin köye gelişiyle her şey değişti. Olayların gidişatı, herkesin düşündüğünden çok ama çok farklıydı…

Haberin devamını okumak için sonraki sayfaya geçiniz…