Sigortayı tamamlamak için Daniel’in evraklarını karıştırırken Laura, bir dosyaya sıkıştırılmış bir makbuz buldu. Tarih: Sözde kaybolmasından iki gün sonra. İsim: Daniel’in kendine özgü el yazısıyla imzalanmış – New Jersey’deki bir motelde. Kalbinin ritmi hızla çarpıyordu. Araştırmasına daha da derinlemesine daldı. Banka ekstreleri şüpheli çekimleri ortaya çıkardı. Bir komşu, Daniel’in arabasını kazadan uzakta, bir dinlenme alanının yakınında park halinde gördüğünü söyledi. Yavaş yavaş, acımasız bir bulmaca bir araya geliyordu: Daniel ölmemişti. Tüm aldatmacayı o planlamıştı. Cenaze günü geldi, her şeyin kederden donmuş gibi göründüğü karanlık bir gün. Ev, odanın ortasında, çiçekler ve hayranlık dolu bakışlarla çevrili Daniel’in tabutuyla doluydu. Ama kalbinde, soğuk ve kesin bir plan şekilleniyordu. Son gözyaşlarını dökmek için yaklaştığında, Laura sadece bir damla gözyaşı dökmedi. Hayır, gizlice özenle hazırladığı bir kova buz gibi su içti. Kimseyi uyarmadan tabutun yanına diz çöktü ve kararlı bir bakışla kovadaki suyu Daniel’in yüzüne döktü. Su alnından aşağı aktı, yüz hatlarını ıslattı ve ardından havada bir titreme yayıldı. Daniel, hayata dönen bir adam gibi, vahşi bir hareketle aniden gözlerini açtı. Şok, odanın her yerinde yankılandı. Akrabalar, gördüklerinin gerçek olup olmadığını artık bilemeyerek, şaşkınlıkla geri çekildiler.
Sabah 2’de Laura’nın telefonu nihayet titredi. Ama arayan Daniel değildi. Eyalet polisiydi. 😱 “Bayan Mitchell,” dedi memur ölçülü bir sesle, “kocanızın arabası nehir kenarında kaza yapmış halde bulundu. Cesedi bulamadık… ama kanıtlar hayatta kalmadığını gösteriyor.” Şok, çay fincanının Laura’nın ellerinden kayıp yere düşmesine neden oldu. Kafası, yıkıcı bir dalga gibi içine aktı. Kısa süre sonra ev ziyaretlerle, taziyelerle, sempati fısıltılarıyla doldu ama acı, soğuk ve boş bir şekilde kaldı. Sonra… hikâyede çatlaklar oluşmaya başladı. Neden? Ve bu açığa çıkışa nasıl tepki vermeliydi? 😱 Sonunda, bu akıl almaz yalan karşısında nasıl davranacağına karar verdi. 😱 Cenaze günü geldi; her şeyin kederden donmuş gibi göründüğü karanlık bir gün. Ev üzgün yüzler, fısıltılar ve taziyelerle doluydu ama Laura sakindi, hatta fazla sakindi. Daniel’in tabutu odanın ortasında, çiçekler ve hayranlık dolu bakışlarla çevrili duruyordu. Ama kalbinde soğuk ve kesin bir plan şekilleniyordu. Son gözyaşlarını dökmek için yaklaştığında Laura sadece bir damla gözyaşı dökmedi. Hayır, gizlice özenle hazırladığı bir kova buz gibi su aldı. Kimseyi uyarmadan tabutun yanına diz çöktü ve kararlı bir bakışla kovanın içindekileri Daniel’in yüzüne döktü