Zekhaber

Bir zamanlar, kasabanın kenarındaki küçük bir evde yaşayan yaşlı bir kadın vardı. Hayatının çoğunu yalnız geçirmişti ve geceleri bazen hüzün, bazen de yalnızlık duygusu onu sarar, uykuya dalmakta zorluk çekerdi. Bir akşam, pencereden dışarı bakarken, genç bir adamın sokakta yorgun ve bitkin bir halde dolaştığını gördü. Genç adamın yüzünde çaresizlik vardı; sanki kaybolmuş bir ruh gibi, bir yere ait olamayan bir varlık. Kadın, içindeki acıyı hissetti ve ona yardım etmeye karar verdi. Genç adamın geçirecek bir yeri olmadığını bildiği için, onu evine davet etti. O gece, kadının kalbinde hem merhamet hem de bir umut ışığı parlıyordu. Ancak, gece ilerledikçe, kadının uykusu bölündü ve yavaşça odaya giren genç adamın sesini duydu… Devamı diğer sayfamızda