Zekhaber

Kadın uyandığında, odanın karanlığı içinde genç adamı görebildi. Yavaşça yatağa yaklaşırken, kadının içinde bir korku belirdi. Fakat bu korku, tanıdık bir kaygıdan doğuyordu; bir insanın içindeki iyilik ve kötülüğü anlamanın karmaşasıyla doluydu. Genç adam, yalnızca bir gece için değil, belki de yaşamında bir dönüm noktası yaratmaya gelmişti. Kadın, onun gözlerinde bir şeyler gördü; belki de kendi gençliğini, kaybettiği masumiyeti. Kalbindeki merhamet, her şeyden önce, insanın birbirine bağlayan o ince ipi hatırlatıyordu. O an, hayatın ne kadar kırılgan ve değişken olduğunu kavradı. Belki de, gecenin karanlığına rağmen, umut hep vardır. Genç adamın varlığı, kadının hayatına yeni bir anlam katmıştı; belki de bu, ikisi için de bir yeniden doğuş olacaktı.