yılların tozu
Bu üç battaniye, zamanın ötesinde bir köprü gibi, beni annemin hayatına ve onun içindeki sırlarla dolu dünyasına bağladı. Onları incelerken, sadece kumaş ve iplikten ibaret olmadıklarını fark ettim; her biri, bir geçmişin yansıması, birer duygu kutusu olarak belirdi gözlerimin önünde. Annemin yaşamı boyunca kurduğu sıcak ilişkilerin, paylaştığı anların ve belki de kayıplarının izlerini taşıyan sessiz tanıklar oldular. Her bir dikiş, onun ruhunu, cesaretini ve sevgi dolu kalbini anlatıyordu. Kendi hayatımda da böyle hatıraları saklayacak mıyım, diye düşündüm. Geçmişin izlerini, geleceğe aktarmanın ve onları unutmamanın önemini bir kez daha anladım. Bu battaniyeler, sadece fiziksel varlıklar değil; aynı zamanda birer yaşam öyküsü, birer kalp atışıydı. Onlara sahip çıkmak, annemin hatıralarına ve ona olan sevgime bir saygı duruşu gibiydi.